1. Giriş
Rüzgar direnci ve sürtünmeyi azaltma çabası esas olarak tasarımcının üzerinde çalıştığı aracın gövde tasarımına odaklanmıştır.
Birinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonra otomobil tasarımlarına aerodinamik bir tat kattı.
[1].Bununla birlikte, otomobil tasarımına aerodinamik yapı, hiçbir zaman başarılı bir hikaye olmadı.Tasarım sınırlaması ve aracın kendisinin bir ulaşım aracı olarak tasarımının tek amacı uzayın büyük bir sorun olduğu insan için bir monoblok gövdeli araç segmenti için yapılan araç gövde dizayn önceliği ve önemi istenmeyen bir fikirdi. Araçlar ilave olarak port bagaj uygulamalı ve hantaldı.
MPV monoblok gövdeli araçların ana sorunu, depolama bagaj kapasitelerinin yetersizliği ,ailelerin ilave bagaj kapasitesi ihtiyaçları ön plana çıkmıştır.
Araçlarının tavanında , tavan taşıma sistemleri + Portbagaj ihtiyaçları ortaya çıkmıştır.
Port bagaj kesinlikle rüzgar yönüne bakan ekstra aracın kesit alanına ilave olur ve doğrudan
aracın toplam rüzgar direnç katsayısını etkiler ve bu da ekstra yakıt tüketimine katkı sağlar.
Son zamanlarda, araç tasarımcıları, port bagaj dizanlarına el atarak rüzgar ve hava direncini azaltma çabasına artan bir ilgi gösteriyor.Port bagaj tasarımını, su damlası şekli gibi aerodinamik bir şekil benimseme fikri ortaya çıkmıştır.
Port bagaj tasarımı daha az önemli olduğu benimsenmiştir. Bir aracın gövde tasarımına aerodinamik şekil benimsendi, savaş sonrası dönemde. O dönemde çoğu Alman havacılık mühendisi için otomobil tasarımında çalışmak yasaktı.
Bir uçak tasarlamak çoğu zaman bir otomobil tasarımcısı olarak, tasarımcıların bir tutkusu olarak,
Paul Jarray gibi çoğu tasarımcı, otomobil tasarımına havacılık lezzetini ekliyorlar.